എന്റെ മനസ്സില് ഞാന് തന്നെ കുഴിച്ചുമൂടിയ ദുഃഖങ്ങളും വിഷമതയുടെ ആഴികളും ചിലപ്പോള് ഞാനറിയാതെ ഒരുമിച്ച് താണ്ടവരൂപം കൈക്കൊണ്ട് പിടഞ്ഞുപിടഞ്ഞ് ഒടുവില് കൃത്യാരൂപമായി മാറി എന്റെ ഹൃദയമാകുന്ന ദര്പ്പണത്തില് ചെന്നിടിച്ച് അതുടയവെ ഞാന് തിരിച്ചറിയുന്നൂ എന്റെ ഹൃദയം മൂര്ച്ചയേറിയ ചില്ലുകഷ്ണങ്ങളാല് മാത്രം ദൈവമെന്ന മഹാന് നെയ്തതല്ല ; അതിന്റെ കൂടെ നമ്മളെയൊക്കെ കൊതിപ്പിക്കും പൂക്കളുടെ ദളങ്ങളും കൂട്ടിയിരുന്നു.....
No comments:
Post a Comment